SONBAHARI SOLUYORUM

Sonbaharı soluyorum,
Sarı savruk yaprak ezikliği var içimde.
Havada hüzün gezinmekte
Ve damlamakta elmacık kemiklerimin üzerine
Tüm gördüklerimi yoksuyorum
Sessizliğinde kanayarak 
Ve sana doğru çoğalarak
Sonbaharı soluyorum.
~öznur~

Devamını Oku

VEDA

Hepsi geride kaldı
içimdeki dağınık ağıtlar,
yorgun ve sancılı bekleyişler,
ağır ve ağrılı hüzünler
ertesindeyim geçmişin
uzunca bir yolculuğun
kısacık bir veda hazırlığında...
~öznur~

Devamını Oku

ZAMAN

Zaman; varoluşun tanımlaması,
Kanıksadığım tüm sancıların tanığı
Birikmiş yaşanmışlıklarımın ortağı
Erken gelen sonbaharın şahidi
Zaman, çırpınışları uçurtmalarımın
Zaman; mısralarım, ezgilerim
Döküntüleri yüreğimin... 
~öznur~

Devamını Oku

Kasım

Hoşgeldin Kasım...
Sonbaharın son demi...
Hoşgeldin.
Yine gözlerin nemli, ağlamaklı bir çocuk gibi.
Kasım, hoşgeldin...
Hüzün savuran yaprakların, ürperten rüzgarın yoldaşı... 
Yine mağrur, yine utangaç, yine asi... 
Hoşgeldin Kasım, hoşgeldin...
~öznur~

Devamını Oku

Toprağa düşerken

Yeşerip filizlenmek, sararmak yavaş yavaş 
Azar azar kurumak, savrulmak bir rüzgarla...
Süzülerek yaklaşmak sana.
Sonra dokunmak tenine. 
Yağmurları hissetmek.
Erimek, bir olmak seninle.
İşte bu yüzden sonbaharı bekleyen bir yaprağım ben
toprağım sen
öznur

Devamını Oku